Jong bedryfsleier — Debbie Schreuder

Q. Wat het jou oorspronklik na die vrugtebedryf getrek

A. Ek moes in my tweede jaar van my B.Com. ’n rigting kies. Toe het ek met ’n paar mense in die vrugtebedryf gepraat en iemand het my vertel hoe die vrugte van die Kaap af Rotterdam toe vaar. En as mens op die kaart gaan kyk dan lyk dit so lekker – dit is waar dit begin het. Ek is nogal bly oor die besluit wat ek geneem het.

Die vrugtebedryf en die produsent is my passie. Alles gaan vir my daaroor om vir die produsent die beste inkomste te lewer – om die krat te maksimeer. Ek onderhandel ook altyd met kliënte sodat ons die krat optimaal kan benut.

Dis vir my lekker om die moeilike goed te verkoop want daar’s so bietjie van ’n uitdaging daarin. Dis nie ’n program wat jy vasmaak in Februarie en dan loop dit tot September toe nie

A. Hierdie jaar is natuurlik ’n buitengewone goeie jaar vir appels en pere. Daar is minder vrugte in die mark as gevolg van die hael so vrugte verkoop baie makliker. Maar wat my bekommerd maak is die kostes – vanaf produksiekoste regdeur die ketting tot by die eindkliënt.

Ek weet nie waar dit gaan stop nie so my dryf op die oomblik is om slimmer te dink oor hoe ons op die plaas dinge meer koste-effektief kan doen of hoe mens verpakking anders kan doen.

Ek dink daar is baie potensiaal in Afrika as gevolg van populasiegroei en investering deur ander lande. En die Afrika-mark is op ons agterstoep – ons is die naaste verskaffer so ons moet dit benut. Ek dink net ons moet nog die kopers leer dat dit goed is om vrugte te eet.

Wat betref die Verenigde Koninkryk en Europa kan ek sien hulle kry finansieel swaarder as vorige jare. Brexit het dit ook moeiliker gemaak want hulle kan nie meer net oor-en-weer vrugte na mekaar toe stuur nie. Aan die ander kant het Covid gemaak dat daar meer vrugte verkoop word. Mense is oor die algemeen meer gesondheidsbewus.

In veral Eerstewêreldmarkte is herwinbaarheid belangrik so ons mag sekere plastiekverpakking nie meer in kartonne sit nie. Ek probeer kyk na idees om liewers meer in grootmaat uit te voer sodat die afval wat jy saamry minder kan wees.

Met die leierskapprogram het ons ook ’n gedeelde gevoel gehad dat ons die res van die wêreld moet leer dat appels nie altyd die mooiste en rooiste hoef te wees nie. Daar is ’n groot hoeveelheid vermorsing want die verbruiker is gekondisioneer om ’n sekere produk te verwag. Die mooiste en rooiste appels is ’n klein persentasie van die totaal en dié wat nie dieselfde lyk nie smaak dieselfde